Hallo Melle,
Precies zes weken geleden won NEC van Vitesse!
En precies zes weken geleden lagen jij en ik in een ziekenhuisbed bij te komen van een bevalling en een geboorte. Want we hebben een mijlpaal bereikt; de eerste zes weken zijn voorbij. Officieel is onze kraamperiode nu afgelopen. Morgen gaan we voor het laatst naar de verloskundige en dat is dan dat.
Wat kan er veel veranderen in zes weken. Ineens zijn we papa en mama en ben jij een zoon. Ineens worden we om de twee à drie uur wakker om te voeden, ineens heb ik borsten waar melk uit komt...
En jij kan ook heel erg veranderen in zes weken! Van een klein en hulpeloos wezentje, naar een iets minder klein en iets minder hulpeloos wezentje. Van een mannetje dat echt om de twee uur wilde drinken, naar een mannetje dat af en toe al meer dan drie uur doorslaapt. Van een schatje dat kan lachen naar een schatje dat al kleine geluidjes begint te maken.
Soms is het best heftig allemaal: voor jou zorgen en me helemaal op jouw ritme aanpassen. Mijn wereld is klein geworden, gaat over jou en ik kan me niet voorstellen dat ik binnenkort aan andere zaken toekom. Maar, terugdenkend aan al die eerste, tweede en derde keren die we de afgelopen weken hebben meegemaakt, ben ik eigenlijk alleen maar heel erg gelukkig. Met jou, met jouw papa, met ons eigen begin van een gezinnetje!
Dank je wel, lieve Melle, voor deze eerste zes weken!
zondag 28 februari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 reacties:
Melle,
wat heb je toch een lieve en wijze mama! Geef haar een dikke kus van de mama van mama.
Een reactie posten