Van rug naar buik

Hallo Melle,
Jaaaaaaaa! Het is zo ver; je bent vandaag helemaal alleen van je rug op je buik gerold!!! Het zat er al een tijdje aan te komen, maar vandaag is het dan echt gebeurd. We waren zo onder de indruk dat we er geen beeld van hebben. Ik zal daarom proberen het tot in detail te beschrijven. Beelden volgen dan uiteraard later...

Je lag vanochtend lekker in de tuin op je nieuwe speelkleed. Het werd een warme dag en wij waren vast aan het schaduwbaden. Jij was gefascineerd door de ruitjes op papa's shirt en wilde de stof graag aanraken. Papa ging daar een beetje mee spelen en probeerde je te laten grijpen en graaien. Je rolde toen al bijna om, je lag al op je zij zoals een muntstuk ook op zijn zij kan liggen; een beetje wiebelig. Maar net als een muntstukje, helde je net niet genoeg over om om te vallen. Dus gleed je weer terug op je rug.

's Middags lag je weer op je kleedje en zat ik in de buurt. Op een gegeven moment ging je op je zij liggen, keek me aan en begon te glimlachen. Een beetje alsof je wilde zeggen: het gaat me nu echt wel lukken, kijk maar mama. Twee keer lukte het net niet, maar de derde keer had je ineens de kracht om de laatste rol te maken en belandde je op je buik!

Of het nou was omdat wij zo enthousiast waren of dat je niet zo goed wist wat je net gedaan had, je begon er prompt van te huilen. Het is ook best even schrikken als je lichaam iets nieuws kan... Toch heb je het daarna nog een keer gedaan, alleen bleef toen je armpje onder je buik liggen.

Je was er best moe van, want we zijn een half uur eerder dan normaal aan het bad- en bedritueel begonnen. Het is toch ook wat... Grote jongen van ons!!!